Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

over again

  • 1 relego

    1.
    rĕ-lēgo, āvi, ātum, 1, v. a.
    I.
    To send away or out of the way, to despatch, remove (class.; in class. prose usually with an odious accessory meaning; syn. amando).
    A.
    Lit.
    1.
    In gen.:

    (L. Manlium tribunus plebis) criminabatur, quod Titum filium ab hominibus relegasset et ruri habitare jussisset,

    Cic. Off. 3, 31, 112; Sen. Ben. 3, 37; Val. Max. 6, 9, 1; cf.:

    filium in praedia rustica,

    Cic. Rosc. Am. 15, 42:

    rejecti et relegati longe ab ceteris,

    Caes. B. G. 5, 30 fin.:

    procul Europā in ultima orientis relegati senes,

    Curt. 5, 5, 14:

    relegatos in ultimum paene rerum humanarum terminum,

    id. 9, 2, 9:

    cives tam procul ab domo,

    Liv. 9, 26:

    aliquem a republicā sub honorificentissimo ministerii titulo,

    Vell. 2, 45, 4:

    exercitum in aliā insulā,

    Tac. Agr. 15:

    me vel extremos Numidarum in agros Classe releget,

    Hor. C. 3, 11, 48:

    tauros procul atque in sola relegant Pascua,

    Verg. G. 3, 212.— Poet., with dat.:

    terris gens relegata ultimis, Cic. poët. Tusc. 2, 8, 20: Trivia Hippolytum... nymphae Egeriae nemorique relegat,

    consigns him to Egeria, Verg. A. 7, 775. —
    b.
    Transf., of a locality, to place at a distance, remove:

    Taprobane extra orbem a naturā relegata,

    Plin. 6, 22, 24, § 84; cf. Claud. Laud. Stil. 1, 250. —
    2.
    In partic., a publicists' t. t., to send into exile, to banish, relegate; said of banishment by which a person was sent only a certain distance from Rome, and usually for a limited time, without suffering a capitis deminutio (cf. deportatio and exilium):

    relegatus, non exsul, dicor in illo,

    Ov. Tr. 2, 137; 5, 11, 21; 5, 2, 61; id. P. 4, 13, 40: (consul) L. Lamiam... in concione relegavit, edixitque, ut ab urbe abesset millia passuum ducenta, Cic. Sest. 12, 29:

    Marcus Piso in decem annos relegatur,

    Tac. A. 3, 17 fin.; Suet. Tib. 50; id. Aug. 24:

    ipse quosdam novo exemplo relegavit, ut ultra lapidem tertium vetaret egredi ab Urbe,

    id. Claud. 23 fin.:

    nemo eorum relegatus in exilium est,

    Liv. 25, 6; cf.:

    milites relegatos prope in exilium,

    id. 26, 2 fin.:

    ultra Karthaginem,

    id. 40, 41:

    aliquem Circeios in perpetuum,

    Suet. Aug. 16 fin.:

    in decem annos,

    Tac. A. 3, 17:

    in insulam,

    id. 3, 86. —
    B.
    Trop., to send away, put aside, reject:

    apud quem ille sedens Samnitium dona relegaverat,

    had sent back, rejected, Cic. Rep. 3, 28, 32 Moser (for which:

    repudiati Samnites,

    Cic. Sen. 16, 55):

    ambitione relegatā,

    put aside, apart, Hor. S. 1, 10, 84:

    bella,

    Luc. 6, 324 (dimoveam, removeam, Schol.):

    inimicas vitiis artes non odio magis quam reverentia,

    Plin. Pan. 47, 1:

    verba alicujus,

    Ov. P. 2, 2, 7. —
    2.
    In partic., with a specification of the term. ad quem, to refer, attribute, ascribe, impute (post-Aug.):

    nec tamen ego in plerisque eorum obstringam fidem meam potiusque ad auctores relegabo,

    Plin. 7, 1, 1, § 8:

    totamque ad solos audito res relegāsse,

    Quint. 3, 7, 1:

    orationem rectae honestaeque vitae ad philosophos,

    id. 1, prooem. §

    10: mala ad crimen fortunae,

    id. 6, prooem. § 13; cf.:

    culpam in hominem,

    id. 7, 4, 13:

    invidiam in aliquem,

    Vell. 2, 44, 2; 2, 64, 2 Ruhnk.— Poet., with dat.:

    causas alicui,

    to ascribe, Tib. 4, 6, 5.—
    3.
    To refer to a book or an author:

    ad auctores,

    Plin. 7, 1, 1, § 8 (cf. Nep. Cat. 3, 5, delegare).—
    II.
    In jurid. Lat., to bequeath, devise, as an inheritance:

    dotem,

    Dig. 33, 4, 1 sq.; 23, 5, 8:

    usum fructum,

    ib. 23, 2, 23.
    2.
    rĕ-lĕgo, lēgi, lectum, 3, v. a.
    I.
    To gather together or collect again (almost exclusively poet.): janua difficilis filo est inventa relecto, i. e. by the thread (of Ariadne) wound up again, Ov. M. 8, 173:

    (abies) docilis relegi, docilisque relinqui,

    i. e. to be drawn back, Val. Fl. 6, 237:

    menses decem a coactore releget (pecuniam),

    Cato, R. R. 150, 2. —
    2.
    In partic., of localities, to travel over or through again, to traverse or sail over again:

    litora,

    Verg. A. 3, 690:

    Hellespontiacas illa (navis) relegit aquas,

    Ov. Tr. 1, 10, 24:

    egressi relegunt campos,

    Val. Fl. 8, 121:

    vias,

    id. ib. 4, 54:

    iter,

    Stat. Achill. 1, 23; cf. id. S. 5, 3, 29:

    spatia retro,

    Sen. Agam. 572:

    ter caelum (luna),

    Stat. S. 5, 3, 29:

    vestigia cursu,

    Claud. B. G. 529:

    cursum,

    Prud. Apoth. 1004. —

    In prose: relegit Asiam,

    again coasts along, Tac. A. 2, 54:

    rex cum suis dumeta relegens,

    Amm. 30, 1, 15:

    relegens margines lacus Brigantiae,

    id. 15, 4, 1.—
    II.
    To go through or over again in reading, in speech, or in thought, to read or relate again, = retractare (rarely in prose):

    Trojani belli scriptorem Praeneste relegi,

    Hor. Ep. 1, 2, 2:

    scripta,

    Ov. R. Am. 717 sq.:

    alicui librum,

    to read aloud, Col. 4, 1, 1:

    de nostris releges quemcunque libris,

    Mart. 4, 29, 9. — Absol.:

    deinde relegentes inveniunt, ubi posuerint (verba),

    Quint. 11, 2, 23:

    dum relegunt suos sermone labores,

    Ov. M. 4, 569:

    qui omnia, quae ad cultum deorum pertinerent, diligenter retractarent et tamquam relegerent, sunt dicti religiosi ex relegendo, ut elegantes ex eligendo, etc.,

    Cic. N. D. 2, 28, 72.—Acc to this last passage is to be explained: rĕlĭ-gens, entis, P. a., revering the gods, i. e. pious, religious: religentem esse oportet, religiosumst nefas, Poët. ap. Gell. 4, 9, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > relego

  • 2 remetior

    rĕ-mētĭor, mensus, 4, v. dep. a., to measure or mete again, measure or mete back ( poet. and in post-Aug. prose).
    I.
    Lit.:

    iter retro remensumst,

    Lucr. 2, 516:

    si modo rite memor servata remetior astra,

    Verg. A. 5, 25: frumentum pecuniā remetiri, to measure back with money, i. e. to pay for with an equal measure of money, Quint. Decl. 12, 19 fin. —In pass. sense:

    in quā mensurā mensi fueritis, remetietur,

    Vulg. Matt. 7, 2; id. Marc. 4, 24.—
    B.
    Transf.
    1.
    To measure back, i. e. to go, pass, or travel over again:

    iter,

    Stat. Th. 3, 324:

    stadia,

    Plin. 2, 71, 73, § 181.— In pass. sense:

    pelagoque remenso, Improvisi aderunt,

    Verg. A. 2, 181:

    remenso mari,

    id. ib. 3, 143.—
    2.
    In gen., to void or discharge back again:

    ille fide summā testae sua vina remensus, Reddidit oenophori pondera plena sui,

    Mart. 6, 89, 5:

    vinum omne vomitu,

    Sen. Ep. 95, 21; cf. id. Prov. 3, 13.—
    II.
    Trop., to go over in one's mind; to think over, reflect upon; to tell again, repeat:

    totum diem mecum scrutor, facta ac dicta mea remetior,

    Sen. Ira, 3, 36:

    fabulam,

    App. M. 1, p. 104, 7; 2, p. 123, 35.—
    2.
    (Acc. to I. B. 1.) To measure or pass over again: transmissum discrimen convalescendo remetiri, to remeasure, in recovering, the danger surmounted (i. e. to be continually advancing in recovery), Plin. Ep. 8, 11, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > remetior

  • 3 re-legō

        re-legō lēgī, lēctus, ere,    to gather together, collect again: Ianua filo est inventa relecto, i. e. by winding up the thread again, O.—To travel over, traverse again, retrace: litora, V.: Hellespontiacas aquas, O.—Fig., to go through again, read over: Troiani belli scriptorem, H.: scripta, O.— To go over again, rehearse, repeat: suos sermone labores, O.: omnia, quae ad cultum deorum pertinerent.

    Latin-English dictionary > re-legō

  • 4 retracto

    rē̆-tracto (in many MSS. also written rē̆trecto), āvi, ātum, 1, v. a. [id.].
    I.
    To take hold of or handle again; to take in hand again, undertake anew, etc. (class.; esp. in the trop. sense).
    A.
    Lit. (mostly poet.):

    arma,

    Liv. 2, 30:

    ferrum,

    Verg. A. 7, 694; 10, 396:

    gladios, Petr. poët. 89, 61: vulnera,

    to feel again, Ov. Tr. 3, 11, 19; 4, 4, 41; cf.:

    manu sua vota (i. e. the image),

    id. M. 10, 288:

    pedamenta,

    to go over again, retouch, Col. 4, 26, 1:

    agrum,

    to look over again, examine again, id. 1, 4, 1:

    dextras in bella,

    Sil. 10, 257:

    noctem,

    id. 3, 216. — Poet.:

    Venerem,

    Lucr. 4, 1200.—
    B.
    Trop., of mental action, to reconsider, examine again, revise, etc. (syn. recognosco):

    qui omnia, quae ad cultum deorum pertinerent, diligenter retractarent et tamquam relegerent, sunt dicti religiosi,

    Cic. N. D. 2, 28, 72; cf.:

    fata domus (with relegere),

    Ov. M. 4, 569: locus orationis a me retractandus, Cic. Mur. 26, 54:

    augemus dolorem retractando,

    id. Att. 8, 9, 3:

    desueta verba,

    Ov. Tr. 5, 7, 63:

    secum deae memorata,

    id. M. 7, 714:

    vota,

    id. ib. 10, 370:

    gaudium,

    Plin. Ep. 7, 24, 8:

    leges retractavit,

    revised, Suet. Aug. 34:

    leges (librum), sed retractatum,

    Plin. Ep. 8, 21, 6:

    carmina diligentius,

    Suet. Gram. 2:

    Ceae munera neniae,

    Hor. C. 2, 1, 38.— Impers. pass.:

    posterā die retractatur,

    the negotiation is renewed, Tac. G. 22 fin.
    II. (α).
    Absol.:

    veniet tempus et quidem celeriter et sive retractabis sive properabis,

    Cic. Tusc. 1, 31, 76:

    Appius nunc vocari Icilium, nunc retractantem arripi jubet,

    Liv. 3, 49 Drak.; 3, 52; 37, 18; Sall. H. Fragm. 1, 19; Col. 2, 2, 26:

    aut quid jam, Turne, retractas,

    Verg. A. 12, 889.—
    (β).
    With acc., to withdraw, retract any thing:

    nihil est quod dicta retractent Ignavi Aeneadae,

    Verg. A. 12, 11: largitiones factas ante aliquantum tempus retractari non oportet, Traj. ap. Plin. Ep. 10, 111 (112).— Transf., to detract from, disparage, = detrecto:

    retractandi levandique ejus operis gratiā,

    Gell. 14, 3, 4. — Hence, rē̆tractātus, a, um, P. a. (acc. to I. B.), revised, corrected: retractatius suntagma, Cic. Att. 16, 3, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > retracto

  • 5 revolvo

    rĕ-volvo, volvi, vŏlūtum, 3, v. a., to roll back; to unroll, unwind; to revolve, return (class.; esp. freq. since the Aug. per.).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    Draco revolvens Sese, Cic. poët. N. D. 2, 42, 106: (pelagus) gelidum ab imo fluctum revolvit in partem superiorem,

    Col. 8, 17, 1:

    fluctus (hibernus auster),

    Tac. A. 6, 33:

    retro Aestum (ventus),

    Sen. Agam. 487:

    retro sua fila (Sorores),

    id. Herc. Fur. 182; cf.:

    inmites scis nulla revolvere Parcas Stamina,

    Stat. Th. 7, 774:

    lapidem,

    Vulg. Matt. 28, 2. — Poet.:

    (pontus) aestu revoluta resorbens Saxa,

    i. e. from which the waves are rolled back, Verg. A. 11, 627:

    addiderat Civilis obliquam in Rhenum molem, cujus objectu revolutus amnis adjacentibus superfunderetur,

    Tac. H. 5, 14:

    rursus perplexum iter omne revolvens Fallacis silvae,

    going over again, Verg. A. 9, 391:

    revoluta aequora,

    id. ib. 10, 660 Wagn. —
    b.
    Mid., to come or go back, to revolve, return, etc. (syn. revertor):

    itaque revolvor identidem in Tusculanum,

    Cic. Att. 13, 26, 1:

    ter sese attollens cubitoque annixa levavit: Ter revoluta toro est,

    fell back, sank back, Verg. A. 4, 691:

    spissā jacuit revolutus harenā,

    id. ib. 5, 336:

    revoluta rursus eodem est,

    Ov. M. 10, 63 (a little before: relapsa est).— Poet., of returning time:

    dies,

    Verg. A. 10, 256:

    saecula,

    Ov. F. 4, 29; cf.:

    centesimā revolvente se lunā,

    Plin. 18, 25, 57, § 217:

    saecula revolvuntur,

    Claud. Phoen. 104.—
    B.
    In partic., to unroll, turn over, read over, repeat (not ante-Aug.;

    syn. verso): tuas adversus te Origines revolvam,

    Liv. 34, 5:

    taedium illud et scripta et lecta saepius revolvendi,

    Quint. 11, 2, 41:

    cum loca jam recitata revolvimus irrevocati,

    Hor. Ep. 2, 1, 223:

    antiqua,

    Sil. 8, 49; Mart. 6, 64, 15; 11, 1, 4.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen.:

    in iis, quae denominata sunt, summa paupertas in eadem nos frequentissime revolvit,

    leads back, Quint. 12, 10, 34: iterum revolvere casus Iliacos, to go through again, to undergo or experience again, Verg. A. 10, 61.—
    b.
    Mid., to return to any thing; with in:

    in eandem vitam te revolutum denuo Video esse,

    Ter. Hec. 4, 4, 69; cf.:

    in luxuriam,

    Just. 30, 1, 7:

    in metus,

    Sen. Thyest. 418:

    in ista,

    Ov. M. 10, 335:

    animus in sollicitudinem revolutus est,

    Curt. 4, 10, 31: iterum in pejora revolvi, [p. 1592] Sil. 14, 174:

    rursus in veterem fato revoluta figuram,

    Verg. A. 6, 449.— With ad:

    omnia necessario a tempore atque homine ad communes rerum et generum summas revolventur,

    Cic. de Or 2, 31, 135:

    ad patris revolvor sententiam,

    id. Ac. 2, 48, 148:

    ad ejus causae seposita argumenta revolvi nos oportet,

    id. de Or 2, 30, 130:

    ad illa elementa,

    id. Rep. 1, 24, 38:

    ad dispensationem annonae,

    Liv. 4, 12 fin.:

    ad vana et totiens irrisa,

    Tac. A. 4, 9:

    ad memoriam conjugii et infantiam liberorum,

    id. ib. 11, 34:

    ad vitia,

    id. ib. 16, 18:

    ad irritum (labor et victoria),

    id. H. 3, 26:

    rursus ad superstitionem,

    Curt. 7, 7, 8.— With adv.:

    primum eodem revolveris,

    Cic. Div. 2, 5, 13:

    eo, quo minime volt, revolvitur,

    id. Ac. 2, 6, 18:

    cum majore periculo eodem revolvuntur,

    Cels. 7, 26, 2; cf.:

    eo revolvi rem, ut, etc.,

    Liv. 5, 11.—
    B.
    In partic., to relate again, repeat; to brood or reflect upon (not anteAug.):

    sed quid ego haec nequicquam ingrata revolvo?

    Verg. A. 2, 101:

    facta,

    Claud. Laud. Stil. 1, 35:

    dicta factaque ejus secum,

    Tac. Agr. 46:

    iras in animo,

    id. A. 4, 21; 3, 18:

    visa,

    Ov. F. 4, 667 (with secum jussa refert):

    curas (animus),

    Sen. Oedip. 764 (with repetit metus).

    Lewis & Short latin dictionary > revolvo

  • 6 quater

        quater adv. num.    [cf. quattuor], four times: quater in limine Substitit, V.: toto quater anno, H.: quater deni, forty, O.: HS quater deciens, i. e. fourteen hundred thousand sesterces (see sestertius).—In phrases with ter, three or four times, over and over again, repeatedly, thrice and again: ter et quater Anno revisens aequor, H.: ter Aut quater, V.: Terque quaterque, V.
    * * *
    four times (number/degree); on four occasions; (how often); time and again

    Latin-English dictionary > quater

  • 7 rūminō

        rūminō —, —, āre    [rumen, gullet], to chew over again, chew the cud, ruminate: herbas, V., O.
    * * *
    ruminare, ruminavi, ruminatus V
    chew over again; chew the cud

    Latin-English dictionary > rūminō

  • 8 dēnuō

        dēnuō adv.    [de + novo], once more, a second time, anew, afresh, again: Etruria rebellans, L.: Sicilia censa denuo est: recita denuo: iube mi denuo Respondeat, T.— In turn, again (colloq.): metuo ne denuo Miser excludar, T.
    * * *
    anew, over again, from a fresh begining; for a second time, once more; in turn

    Latin-English dictionary > dēnuō

  • 9 re-conciliō

        re-conciliō āvī, ātus, āre,    to procure again, regain, recover, restore, re-establish: Parum insulam oratione, N.: fides reconciliatae gratiae: detrimentum virtute militum reconciliatur, is made good, Cs.: cum fratre gratiam, L.: de reconciliandis invicem inimicis, Ta.—To bring together again, reunite, reconcile: me cum Caesare in gratiam: quibus eum omnibus eadem res p. reconciliavit, quae alienarat, reunited: animos militum imperatori, L.—To win over again, conciliate: Pompeium.

    Latin-English dictionary > re-conciliō

  • 10 recuperō (recip-)

        recuperō (recip-) āvī, ātus, āre    [CVP-], to get back, obtain again, regain, recover: erepta: amissa, Cs.: rem suam: fortunas patrias: arma, L.: rem p.: Formianum a Dolabellā: haec faciunt reciperandorum suorum causā, Cs.: Pelopidam, N.: a Karthaginiensibus captivos, recover: libertatem, Cs.: ius suum: pacem, S.—Fig., to obtain again, regain, recover: si et vos et me ipsum recuperaro: adulescentes, gain over again, N.

    Latin-English dictionary > recuperō (recip-)

  • 11 recipero

    rĕ-cĭpĕro ( rĕcŭp-), āvi, ātum, 1, v. a. [capio], to get or obtain again; to regain, recover, etc. (good prose; cf.: reparo, redimo).
    I.
    Lit.:

    qui erepta recuperare vellet,

    Cic. Mur. 25, 50:

    amissa,

    Caes. B. G. 7, 15, 2; Nep. Tim. 3, 2:

    rem suam,

    Cic. Rep. 3, 32 fin.; cf.:

    suum, pecuniam,

    id. Fl. 23, 56:

    fortunas patrias,

    id. Phil. 13, 5, 12:

    paternas opes,

    Suet. Ner. 6:

    arma, ordinem militandi, locum,

    Liv. 25, 6:

    rem publicam,

    Cic. Phil. 14, 13, 35; id. Att. 8, 3, 2; id. Rosc. Am. 49, 141; cf.

    civitates,

    Caes. B. G. 7, 89 fin.:

    provinciam,

    Tac. Agr. 5:

    Albanum, Formianum a Dolabellā,

    Cic. Phil. 13, 5, 11; cf.:

    pecuniam depositam ab illo,

    id. Agr. 2, 16, 41:

    obsides,

    Caes. B. G. 7, 43:

    Pelopidam,

    Nep. Pelop. 5, 2:

    captivos nostros a Carthaginiensibus,

    to retake, recover, Cic. de Or. 3, 28, 109.—

    With an abstr. object: veterem belli gloriam libertatemque,

    Caes. B. G. 7, 1 fin.; so,

    pristinam belli laudem,

    id. ib. 7, 76:

    libertatem,

    id. ib. 5, 27; id. B. C. 3, 91:

    vim suam,

    Cic. Verr. 2, 5, 67, § 173; id. Att. 15, 13, 4:

    voluntatem ejus,

    id. ib. 1, 11, 1; cf.

    gratiam,

    Tac. A. 14, 5; Suet. Oth. 1:

    pacem,

    Sall. J. 29, 3:

    dignitatem,

    Quint. 11, 1, 79:

    gloriam,

    Tac. H. 2, 24:

    vires cibo somnoque,

    id. ib. 3, 22:

    judicia (equites),

    id. A. 11, 22 fin.:

    usum togae,

    to resume, Suet. Galb. 11.—
    II.
    Trop.
    A.
    To obtain again, regain, recover:

    si et vos et me ipsum reciperaro,

    Cic. Fam. 14, 1, 3; cf.:

    illum per te,

    id. Q. Fr. 1, 2, 4 fin.:

    adulescentulos,

    to gain over again, regain, Nep. Ages. 6 fin.:

    se quiete reciperare,

    to recruit, recover themselves, Varr. R. R. 1, 13;

    so mid.: radices arborum reciperantur,

    Vitr. 2, 9.—
    B.
    To revive, restore (late Lat.):

    crede Deo et reciperabit te,

    Vulg. Ecclus. 2, 6:

    templum,

    id. 2 Macc. 2, 23.

    Lewis & Short latin dictionary > recipero

  • 12 recoquo

    rĕ-cŏquo, coxi, coctum, 3, v. a., to cook or boil over again.
    I.
    Lit.: Peliam, * Cic. Sen. 23, 83; cf.

    of the same: fessos aetate parentes,

    Val. Fl. 6, 444:

    lana recocta (in dyeing),

    Sen. Ep. 71, 31:

    ceram (in the sun),

    Plin. 21, 14, 49, § 84:

    Velabrensi massa recocta fumo,

    Mart. 11, 53, 10.—
    B.
    Transf., to prepare again by fire; to burn, melt, cast, or forge again, Plin. 16, 6, 8, § 23:

    re coquunt patrios fornacibus enses,

    Verg. A. 7, 636; so,

    electrum aurumque,

    id. ib. 8, [p. 1536] 624:

    spicula,

    Luc. 7, 148:

    ferrum,

    Flor. 3, 20, 6.—
    II.
    Trop.: (Cicero se) Apollonio Moloni formandum ac velut recoquendum dedit, to recast, remould, * Quint. 12, 6, 7: Fuffitio seni recocto, youthful, hale, lusty (alluding to the fable of Pelias), Cat. 54, 5; so,

    scriba,

    Hor. S. 2, 5, 55:

    anus vino,

    Petr. Fragm. in Diom. p. 517 P.

    Lewis & Short latin dictionary > recoquo

  • 13 recupero

    rĕ-cĭpĕro ( rĕcŭp-), āvi, ātum, 1, v. a. [capio], to get or obtain again; to regain, recover, etc. (good prose; cf.: reparo, redimo).
    I.
    Lit.:

    qui erepta recuperare vellet,

    Cic. Mur. 25, 50:

    amissa,

    Caes. B. G. 7, 15, 2; Nep. Tim. 3, 2:

    rem suam,

    Cic. Rep. 3, 32 fin.; cf.:

    suum, pecuniam,

    id. Fl. 23, 56:

    fortunas patrias,

    id. Phil. 13, 5, 12:

    paternas opes,

    Suet. Ner. 6:

    arma, ordinem militandi, locum,

    Liv. 25, 6:

    rem publicam,

    Cic. Phil. 14, 13, 35; id. Att. 8, 3, 2; id. Rosc. Am. 49, 141; cf.

    civitates,

    Caes. B. G. 7, 89 fin.:

    provinciam,

    Tac. Agr. 5:

    Albanum, Formianum a Dolabellā,

    Cic. Phil. 13, 5, 11; cf.:

    pecuniam depositam ab illo,

    id. Agr. 2, 16, 41:

    obsides,

    Caes. B. G. 7, 43:

    Pelopidam,

    Nep. Pelop. 5, 2:

    captivos nostros a Carthaginiensibus,

    to retake, recover, Cic. de Or. 3, 28, 109.—

    With an abstr. object: veterem belli gloriam libertatemque,

    Caes. B. G. 7, 1 fin.; so,

    pristinam belli laudem,

    id. ib. 7, 76:

    libertatem,

    id. ib. 5, 27; id. B. C. 3, 91:

    vim suam,

    Cic. Verr. 2, 5, 67, § 173; id. Att. 15, 13, 4:

    voluntatem ejus,

    id. ib. 1, 11, 1; cf.

    gratiam,

    Tac. A. 14, 5; Suet. Oth. 1:

    pacem,

    Sall. J. 29, 3:

    dignitatem,

    Quint. 11, 1, 79:

    gloriam,

    Tac. H. 2, 24:

    vires cibo somnoque,

    id. ib. 3, 22:

    judicia (equites),

    id. A. 11, 22 fin.:

    usum togae,

    to resume, Suet. Galb. 11.—
    II.
    Trop.
    A.
    To obtain again, regain, recover:

    si et vos et me ipsum reciperaro,

    Cic. Fam. 14, 1, 3; cf.:

    illum per te,

    id. Q. Fr. 1, 2, 4 fin.:

    adulescentulos,

    to gain over again, regain, Nep. Ages. 6 fin.:

    se quiete reciperare,

    to recruit, recover themselves, Varr. R. R. 1, 13;

    so mid.: radices arborum reciperantur,

    Vitr. 2, 9.—
    B.
    To revive, restore (late Lat.):

    crede Deo et reciperabit te,

    Vulg. Ecclus. 2, 6:

    templum,

    id. 2 Macc. 2, 23.

    Lewis & Short latin dictionary > recupero

  • 14 decanto

    dē-canto, āvi, ātum, 1, v. a. (in the class. per. freq. in Cic.; elsewh. rare).
    I.
    To sing a thing off, to repeat in a singing manner (v. cano and canto).
    A.
    Usually with the secondary idea of something trite, worn out, absurd; to repeat often, to say over and over again ( = semper repetere, in ore habere; cf.

    cantilena): nec mihi opus est Graeco aliquo doctore, qui mihi pervulgata praecepta decantet,

    Cic. de Or. 2, 18, 75:

    causas,

    id. ib. 2, 32, 140; id. Fin. 4, 4, 10; id. Att. 13, 34; Quint. 12, 8, 3; Hor. Ep. 1, 1, 64 al.—
    B.
    Without this unfavorable idea:

    miserabiles elegos,

    Hor. Od. 1, 33, 3: Halôsin Ilii in scenico habitu, to recite, rehearse, * Suet. Ner. 38:

    tribus,

    to proclaim, Luc. 5, 394.—
    C.
    Esp., to repeat as a charm, and hence to bewitch, enchant, charm:

    nullo decantatus carmine,

    App. M. 3, p. 138, 35:

    verbis et amplexibus aliquem,

    id. ib. 5, p. 165, 6; id. ib. 3, p. 137, 12; Vulg. Isa. 54, 1 al.—
    II.
    Intr.
    A.
    ( Acc. to de, no. II. 2. b.) To leave off singing:

    jam decantaverant ( = cantare, deplorare desierant),

    had given over lamenting, Cic. Tusc. 3, 22, 53.—
    B.
    To play (upon an instrument):

    decantandi jus tibicinibus ademit,

    Aur. Vict. Vir. Illust. 34, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > decanto

  • 15 quater

    quăter, adv. num. [quattuor], four times:

    quater in anno pariunt,

    Varr. R. R. 3, 10; Verg. A. 2, 242; Hor. S. 2, 3, 1.—With other numerals:

    quater quinis minis,

    Plaut. Ps. 1, 3, 111:

    quater deni,

    forty, Ov. M. 7, 293:

    quater decies,

    fourteen times, Cic. Verr. 2, 1, 39, § 100:

    quater centies,

    Vitr. 10, 14. —Freq. in phrase: ter et quater, ter aut quater, or terque quaterque, three and ( or) four times, i. e. over and over again, often, extremely:

    ter et quater Anno revisens aequor,

    Hor. C. 1, 31, 13:

    corvi presso ter gutture voces Aut quater ingeminant,

    Verg. G. 1, 410:

    terque quaterque solum scindendum,

    id. ib. 2, 399:

    terque quaterque beati,

    id. A. 1, 94:

    o mihi felicem terque quaterque diem,

    Tib. 3, 3, 26.

    Lewis & Short latin dictionary > quater

  • 16 ruminatio

    rūmĭnātĭo, ōnis,f. [ruminor], a chewing over again, chewing the cud, rumination.
    I.
    Lit.:

    animalium,

    Plin. 11, 37, 79, § 201; Serv. Verg. E. 6, 54.—
    B.
    Transf., a doubling; a repetition, return:

    corticis,

    Plin. 15, 23, 25, § 94:

    hiemis,

    id. 17, 22, 35, § 191.—
    * II.
    Trop., a thinking over, revolving in the mind, ruminating, rumination:

    cotidiana,

    Cic. Att. 2, 12, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > ruminatio

  • 17 rumino

    rūmĭnor, āri, v. dep. a., and (after the Aug. period) rūmĭno, āre, v. n. and a. [rumen], to chew over again, chew the cud, to ruminate.
    I.
    Lit.
    (α).
    Neutr.:

    bos ruminat,

    Col. 6, 6, 1; Plin. 11, 37, 61, § 160; 9, 17, 29, § 62 al.; Vulg. Lev. 11, 26.—
    (β).
    Act.:

    (bos) ruminat herbas,

    Verg. E. 6, 54; cf.:

    revocatas herbas,

    Ov. Am. 3, 5, 17:

    epastas herbas,

    id. Hal. 119:

    escas gutture,

    Paul. Nol. Carm. 18, 340.—
    II.
    Trop., to think over, to muse or ruminate upon (only anteand post-class.; but cf. ruminatio): nemo haec ruminetur mulieri, Liv. Andron. ap. Non. 166, 29: ruminabitur humanitatem, [p. 1605] Varr. ap. Non. 166, 27:

    Odyssean Homeri ruminari incipis,

    id. ib. 480, 24:

    ruminaris antiquitates,

    id. ib. 480, 23:

    dum carmina tua ruminas,

    Symm. Ep. 3, 13 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > rumino

  • 18 ruminor

    rūmĭnor, āri, v. dep. a., and (after the Aug. period) rūmĭno, āre, v. n. and a. [rumen], to chew over again, chew the cud, to ruminate.
    I.
    Lit.
    (α).
    Neutr.:

    bos ruminat,

    Col. 6, 6, 1; Plin. 11, 37, 61, § 160; 9, 17, 29, § 62 al.; Vulg. Lev. 11, 26.—
    (β).
    Act.:

    (bos) ruminat herbas,

    Verg. E. 6, 54; cf.:

    revocatas herbas,

    Ov. Am. 3, 5, 17:

    epastas herbas,

    id. Hal. 119:

    escas gutture,

    Paul. Nol. Carm. 18, 340.—
    II.
    Trop., to think over, to muse or ruminate upon (only anteand post-class.; but cf. ruminatio): nemo haec ruminetur mulieri, Liv. Andron. ap. Non. 166, 29: ruminabitur humanitatem, [p. 1605] Varr. ap. Non. 166, 27:

    Odyssean Homeri ruminari incipis,

    id. ib. 480, 24:

    ruminaris antiquitates,

    id. ib. 480, 23:

    dum carmina tua ruminas,

    Symm. Ep. 3, 13 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > ruminor

  • 19 integer

        integer tegra, tegrum, adj. with comp. integrior and sup. integerrimus    [2 in-+TAG-], untouched, unhurt, entire, whole, complete: annus: integro die, i. e. with the day before us, H.: quarum (sublicarum) pars inferior integra remanebat, Cs.: signa (litterarum), unbroken.—Unimpaired, uninjured, unhurt, unwounded, unmutilated, unexhausted, sound, fresh, vigorous: aetate integrā, in her flower, T.: cum integri defessis succederent, Cs.: florentes atque integri: integros pro sauciis arcessere, S.: Pelops, entire, O.: cecidit Cethegus Integer, unmutilated, Iu.: opes (opp. accisae), H.: integer aevi sanguis, the vigor of youth, V.: gens a cladibus belli, L.—Not worn, fresh, new, unused: ad integrum bellum cuncta parare, S.: pugnam edere, L.: uti causā hac integrā, this pretext as a fresh one, T.: eum Plautus locum reliquit integrum, not imitated, T.—In the phrase, de integro or ab integro, anew, afresh: potius quam redeat de integro haec oratio, be told over again, T.: relata de integro res ad senatum, L.: columnam efficere ab integro novam: Magnus ab integro saeclorum nascitur ordo, V.—Untainted, fresh, sweet: ut anteponantur integra contaminatis: fontes, H.—In the phrase, in integrum restituere, to restore to a former condition, pardon, forgive: quod te absente hic filius Egit restitui in integrum aequomst, i. e. be undone, T.: in integrum restituti, pardoned: nonnullos ambitūs damnatos in integrum restituit, Cs.—Fig., new, open, undecided, undetermined: rem integram ad reditum suum iussit esse: ut quam integerrima essent ad pacem omnia, Cs.: quid hac quaestione dici potest integrius?: quoad erit integrum, still in my power: non est integrum Pompeio consilio iam uti tuo, open: si integrum daretur, i. e. if he be unfettered. —Inexperienced, ignorant: me discipulum integrum accipe.—Healthy, sound, sane, unimpaired: animi, H.: mens, H.: integrius iudicium a favore, L.—Unbiassed, impartial: integrum se servare, neutral: arbiter, Iu.: scopulis surdior Icari Voces audit, adhuc integer, heart-whole, H.—Blameless, irreproachable, spotless, pure, honest, virtuous: illo nemo integrior: integerrima vita: testes: vitae, in life, H.: virgo ab se, T.: a coniuratione, not implicated in, Ta.
    * * *
    I
    integra -um, integrior -or -us, integerrimus -a -um ADJ
    untouched, entire, whole, complete; uninjured, sound, fresh (troops), vigorous
    II
    fresh troops (pl.)

    Latin-English dictionary > integer

  • 20 novus

        novus adj.    [1 NV-], new, not old, young, fresh, recent: civitates condere novas: nobilitas, S.: ut rursus novus de integro exsudetur labor, a new task... all over again, L.: imperator, S.: novum de integro proelium, L.: hanc ipsam novam (rem) devoravit, his latest windfall: flores, new-blown, H.: serpens, which has cast its old skin, O.: caro, fresh, Iu.— Plur m. as subst, the moderns, our contemporaries: Quae veteres factitarunt si faciant novi, T.— Sing n. as subst: num quidnam esset novi? any news? —With tabernae, the new shops (of money-changers in the Forum): tabernae argentariae, quae nunc novae appellantur, arsere, L.: sub novis (sc. tabernis): Nova via, New street (skirting the north-western slope of the Palatine hill), L.—With tabulae, new account-books, a new account (cancelling old debts): quid enim exspectas? bellum?... an tabulas novas? i. e. an abolition of debts: polliceri tabulas novas, S.—With homo, the first of a family to obtain a curule office, one newly ennobled, an upstart, self-made man: me hominem novum consulem fecistis: hominibus novis honores mandare.—As subst.. Hic novus Arpinas, ignobilis, Iu.: pauci consules facti sunt, novus ante me nemo: plebes novos extollebat, men without ancestors, S.—With res, a new thing, news, novelty, innovation, revolution: rem ullam novam adlatam esse: Maelius novis rebus studens, a revolution: cupidus rerum novarum, Cs.: plebes novarum rerum cupida, S.: novarum rerum avidi, S.— New, novel, strange, singular, unusual, unheard of: em nova res ortast, T.: genus pugnae, Cs.: nova tibi haec sunt et inopinata?: Ignoti nova forma viri, V.: monstra, H.: nova acies inaudita ante id tempus, L.— Sing n. as subst: ne quid novi fiat.— New, unused, unaccustomed, inexperienced: maritus, T.: Et rudis ad partūs et nova miles eram, O.: delictis hostium novus, Ta.—Of order, only sup, latest, last, hindermost, extreme: novissimi histriones: novissimum agmen, rear, Cs.: verba, parting, V.: <*>auda, i. e. end, O.— Plur m. as subst, the rear, last line: novissimis praesidio esse, Cs.: novissimos adorti, Cs.
    * * *
    nova -um, novior -or -us, novissimus -a -um ADJ
    new, fresh, young; unusual, extraordinary; (novae res, f. pl. = revolution)

    Latin-English dictionary > novus

См. также в других словарях:

  • Over again — Over O ver, adv. 1. From one side to another; from side to side; across; crosswise; as, a board, or a tree, a foot over, i. e., a foot in diameter. [1913 Webster] 2. From one person or place to another regarded as on the opposite side of a space… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Over & Again — Single by Amiina from the album Puzzle Released May 2010 (2010 05) Format CD …   Wikipedia

  • over again — index anew, de novo Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • over again — adverb anew (Freq. 1) she tried again they rehearsed the scene again • Syn: ↑again, ↑once again, ↑once more * * * over again All over again • • • Main Entry …   Useful english dictionary

  • over and over (again) — phrase many times I read the report over and over, till I almost knew it by heart. They keep asking the same questions over and over again. Thesaurus: often and many timessynonym Main entry: over * * * …   Useful english dictionary

  • over and over again — over and over (again) many times. Bad language can lose its effect when it s used over and over. Related vocabulary: time after time …   New idioms dictionary

  • over and over again — adverb repeatedly (Freq. 3) the unknown word turned up over and over again in the text • Syn: ↑over and over, ↑again and again, ↑time and again, ↑time and time again …   Useful english dictionary

  • Over and Over Again (Morgana Lefay song) — Infobox single| Name = Over And Over Again Type = Single Artist = Morgana Lefay Released = February 26th, 2007 Recorded = Studio Soundcreation, Bollnäs, Sweden Genre = Heavy metal Power metal Thrash metal Length = Label = Black Mark Records… …   Wikipedia

  • over again — from the beginning, once again, once more …   English contemporary dictionary

  • over again — Once more …   New dictionary of synonyms

  • Happenin' All Over Again — Infobox Single Name = Happenin All Over Again Artist = Lonnie Gordon from Album = If I Had to Stand Alone / Bad Mood B side = Released = 1990, 1993 (different versions) Format = CD single, 7 single, 12 single Recorded = Genre = Pop/R B Length = 3 …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»